به طور معمول اساسي ترين نوع اختلال هاي اضطرابي اختلال اضطرابي فراگير GAD مي باشد، كه با احساس پايدار تنيدگي ذهني و نگراني و بي قراري مشخص مي شود. تشخيص اختلال اضطراب فراگير زماني صورت مي گيرد كه فرد نگراني و اضطراب شديد و غير قابل كنترلي درباره ي تعدادي از وقايع و موقعيت ها تجربه كند. كودكان و نوجوانان ممكن است درباره اينده و مهارت و لياقت در عملكرد تحصيلي و اجتماعي بسيار نگران باشند. همچنين ممكن است در مورد مشكلات سلامت خود، موضوعات حانوادگي شان و حوادثي كه در جهان رخ مي دهد نگران باشند. اين نگراني ها بايد دست كم شش ماه هر روز وجود داشته باشند و با يك نشانه ي فيزيولوژيكي همراه باشند. تاكنون اختلال اضطراب فراگير به خوبي در مورد كودكان ونوجوانان مورد پژوهش قرار نگرفته و سير تحولي ان براي اين گروه نيز مستلزم بررسي بيشتري است.
وجه تمايز GAD از ساير اضطراب‌ها در اين است كه در اين نوع اختلال، شخص نگران وقايع متعددي مي‌باشد و در صورتي كه در ساير اختلالات اضطراب، نگراني منحصر به محرك يا موضوعات ويژه‌اي مي‌باشد.
وجه تمايز ديگر اينست كه اين افراد اغلب در مورد مسائل جزئي روزمره دچار اضطراب مي شوند (بارلو، ۲۰۰۲). بزرگترها اغلب بر مسائلي مثل مشكلات بين فرزندان، سلامت خانواده، مسئوليت هاي شغلي و يا جزئي تر مانند وظايف خانه، يا سر وقت رسيدن به يك قرار. كودكان با اين اختلال اغلب ازط مسائلي مثل رقابت در مدرسه، عملكرد ورزشي يا اجتماعي دچار نگراني مي شوند (ساوج و كندال، ۲۰۰۹).
علائم اين اختلال بر اساس DSM-V عبارتند از:
الف: اضطراب و نگراني شديد و مفرط درباره تعدادي از رويدادها يا فعاليت ها (مثلا عملكرد شغلي يا تحصيلي) در اكثر روزهاي هفته و به مدت حداقل ۶ ماه.
ب:  فرد نميتواند اين نگراني را كنترل كند.
ج: اضطراب و نگراني با حداقل سه نشانه از ۶ نشانه زير همراه است (نشانه ها در اكثر روزها در ۶ ماه گذشته حضور داشته اند)


توجه: در مورد كودكان فقط به يك سمپتوم نياز است.
۱. فرد بي قرار است، يا احساس عصبي بودن دارد، يا به خاطر نگراني بي دليل بد اخلاق است.
۲. به آساني خسته و كوفته ميشود.
۳ . نميتواند حواس خود را متمركز كند يا ذهنش يك دفعه خالي ميشود.
۴. زودرنج است و زود عصباني ميشود.
۵. تنش ماهيچه اي دارد.
۶. خوابش مختل شده است (نميتواند بخوابد، يا از خواب مي پرد، يا خواب ناآرام دارد كه خستگيش را برطرف نميكند).
د: اضطراب ، نگراني ، يا سمپتوم هاي فيزيكي باعث ميشوند فرد به رنج يا نابساماني شديد (باليني) در عملكرد اجتماعي ، شغلي يا ساير جنبه هاي مهم زندگي دچار شود.

ه: ناراحتي فرد را نمي توان به آثار مستقيم يك ماده (مثلا يك نوع ماده مخدر،يك نوع داروي تجويزي)،يا يك عارضه پزشكي ديگر (مثلا هايپرتيروئيديسم) نسبت داد.
و: يك اختلال رواني ديگر نمي تواند دليل موجه تري براي اين اختلال باشد. مثلا اضطراب درباره حملات وحشت زدگي در اختلال وحشت زدگي،ارزيابي منفي ديگران در اختلال اضطراب اجتماعي، وسواس كثيف شدن يا ساير وسواس ها در اختلال وسواسي – اجباري، جدايي از افراد مهمي كه فرد به آن ها دلبستگي دارد در اختلال اضطراب جدايي، رويدادهايي كه فرد را به ياد رويدادهاي اسيب زا مي اندازد در اختلال PTSD، چاق شدن در آنوركيسا نروزا، دردها و ناراحتي هاي فيزيكي در اختلال نشانه هاي جسماني، نقص هايي كه فرد فكر ميكند در ظاهرش دارد در اختلال بد شكلي بدني، يا ابتلا به يك بيماري جدي در اختلال اضطراب بيماري، يا محتواي باورهاي هذياني در اسكيزوفرني يا اختلال هذياني. همه اين موارد نمي توانند دليل موجهي براي اين اختلال باشند (گنجي، ۱۳۹۲).
همان طور كه گفته شد، علامت شاخص اين اختلال اضطراب و نگراني غيرواقعي ومفرطي است كه وابسته به رويدادهاي تنش زاي بيروني نيست. بر اساس نظر اشتراوس (۱۹۹۴)، اين خصوصيت در ۹۵درصد كودكان مبتلا به اختلال اضطراب فراگير آشكار است.كودكان دچار اين اختلال درباره آينده، رويدادهاي اجتماعي، فعاليت هاي خانوادگي، ورزش، موضوعات بهداشتي وآنچه صرفا ممكن است فردا يا حتي ساعتي بعد روي دهد، نگرانند. اختلال اضطراب فراگيربا تنيدگي، ناآرامي، تحريك پذيري و زود از كوره در رفتن نيز همراه است، هر چند كودكان خود هميشه از اين قبيل عبارات استفاده نمي كنند. چنين اضطراب مزمن دائمي را (تشويش مضطربانه) ناميده اند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب فراگير در كودك و نوجوان

در طي دهه هاي طولاني، توانايي ما براي ارتباط برقرار كردن با مردم در سراسر جهان، به حالت انفجاري رسيده است. در واقع، اينترنت به ما اجازه داد چت كنيم، به گروههاي خبري بپيونديم يا به هر كسي در جهان ايميل ارسال كنيم.
اختراع موبايل ها به ما اين اجازه را داد تا زماني كه دور از ميزكار و يا محيط خانه هستيم با مردم صحبت كنيم.
بنابراين، شبكه هاي اجتماعي به ما اين اجازه را دادند تا با همسايه هاي خود، دوستان دوران كودكي، همكاران و دوستان خود با يك كليك ارتباط برقرار كنيم و صحبت كنيم.
نهايتا اين كه گوشي هاي همراه بيش از هر از زمان ديگري ارتباط برقرار كردن را با هر فردي را الساعه و در لحظه آسان تر مي كند. پس ممكن است شما فكر كنيد كه احساس خوبي را در مورد زندگي اجتماعي خواهيد داشت؟
با اين همه، هيچ وقت در تاريخ جهان ارتباط برقرار كردن به اين آساني و سرعت نبوده است.
با اين حال متاسفانه، اينترنت به ما كمك نكرده است تا حس ارتباط بيشتري با افراد داشته باشيم.
مطالعات نشان مي دهند كه تقريبانيمي از ما حس تنهايي و انزوا مي كنيم.
زمان آنلاين بودن ما قدرت خود را براي ديدن نشانه هاي اجتماعي از دست مي دهيمما مي دانيم كه زمان آنلاين بودن با قابليت افراد براي ديدن و خواندن نشانه هاي اجتماعي در تقابل است.
حتي مطالعه اي انجام يافته است كه نشان مي دهد كودكان با دوري پنج روزه از وسايل ديجيتال خود بهتر مي توانند احساسات افراد ديگرا بخوانند.
به نظر مي رسد كه زمان آنلاين بودن و زمان گذراندن با گوشي و تپلت حتي با قابليت افراد بزرگسال براي هوش اجتماعي اشان در تقابل است. با اين همه، ارتباط برقرار كردن با ايموجي ها خيلي متفاوت با يك مكالمه ي رو در رو است.
شما مي توانيد مسائل بسياري را در مورد اين كه فرد چه چيزي در فكرش مي گذرد و يا چه احساسي دارد را تنها با خواندن حالات صورتش و نه كلامش را بفهميد.
اما اگر صورتتان دائما پشت گوشي يا تپلت باشد يا اگر زمان بسيار زيادي را براي استفاده از وسايل ديجيتال خود بگذرانيد، نميتوانيد اين موراد را بفهميد.
۳٫ تاكيد بر كميت ارتباطات است و نه كيفيت آنهاهر كاربر فيس بوك به طور متوسط ۳۳۸ دوست اينترنتي دارد. اما به طور واضح، داشتن هزاران دوست در شبكه هاي اجتماعي باعث نمي شود كه حس تنهايي كمتري بكنيد.
در حقيقت، برخي از مطالعات نشان مي دهد كه هر چه دوستان بيشتري داشته باشيد، به همان ميزان احتمالا استرس بيشتري نيز خواهيد داشت.
اين تا حدي بخاطر اين حقيقت است كه شما احتمالا آنگونه كه با مادربزرگ خود صحبت مي كنيد با همكار خود صحبت نمي كنيد. اين تعداد ارتباطات نيست كه اهميت داردف بلكه اين كيفيت ارتباطات است كه مهم است.
داشتن پنج دوست واقعي براي سلامت روان شما خيلي بهتر از داشتن ۵۰۰ دوست در رسانه ها و شبكه هاي مجازي است.

۴٫ اعتياد به گوشي هاي جديد در تقابل با تعاملات رو در رو استچند بار شده كه ديده باشيد در رستوران ها و يا محيط اطراف خانواده ها و يا افراد همديگر را ناديده مي گيرند و با گوشي هاي خود مشغول ميشوند؟
و يا چند بار شده كه شما با يك فردي در حال صحبت باشيد در حالي كه او مشغول پيام دادن با گوشي بوده است؟ مطالعات نشان داده اند كه افراد گوشي خود را به طور ميانگين بين ۳۵ تا ۷۴ بار در روز چك مي كنند.
افراد جوان تر به احتمال زياد بيشتر از اين چك مي كنند. مشخص است كه افراد در شبكه هاي مجازي براي اين وقت مي گذرانند تا ببينند كه افراد ديگر چه كاري مي كنند، بجاي اينكه ببينند افراد جلوي چشمشان در حال انجام چه كاري هستند.
زماني كه شما لحظه به لحظه مشغول تلفن همراه خود هستيد، نمي توانيد از تعاملات رو در رو بهره ببريد.

چرا_اينترنت_اعتياد به گوشي۵٫ دوركاري مي تواند تنهايي و ايزوله شدن را افزايش دهداينترنت قابليت ما را براي دوركاري افزايش داده است. اين براي سلامت ذهني ما به طرق مختلفي مي تواند مفيد باشد- مانند كاهش زمان رفت و آمد. اما دور كاري همچنين به معناي كاهش تعامل با همكارانتان مي باشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-چرا اينترنت باعث مي شود ما تنهاتر از هر زمان ديگري شويم

خشم و عصبانيت ساده به وسيله ي كودك در اويل زندگي اش، وسيله اي براي بيان مخالفت با والدين و ديگران است. گريه، جيغ، به زمين كوبيدن خود، كوبيدن سر به ديوار، جلوگيري از تنفس، عدم توجه به محيط ، دليلي بر اثبات اين ناراحتي مي باشد. در ماه هاي اوليه ي زندگي، منشا اصلي عصبانيت كودك ، ترس از دست دادن مادر است. گاهي دليل اين عصبانيت هاي كودك، بي خوابي است. احتما دارد كه لجاجت و عصبانيت كودك واكنشي كوتاه مدت و اما بسيار شديد او در مقابل كوچكترين سرخوردگي باشد.
احتمال دارد كه علت اين برخورد كودك، به دليل عدم موفقيت كودك در انجام كاري، به علت ممانعت اطرافيان باشد. در اين صورت كودك عصبي شده و از خود خشم و لج بازي بروز مي دهد و گاهي اوقات ممكن است كه كلماتي ركيك و نامفهومي را به زبان بياورد. و يا امكان دارد كه با نشان دادن عكس العمل هايي همانند؛ كوبيدن سر به زمين، جيغ كشيدن، جلوگيري از تنفس، گريه كردن و… خشم و مخالفت خود را بيان كند. گاهي هم امكان دارد كه عصبانيت و لجاجت كودك باعث تشنج در او شود و كودك به اغماء و بي هوشي برود.

در عصبانيت هاي طبيعي، واكنش هاي ذكر شده در بالا؛ تنها چند دقيقه به طول مي انجامد و با خستگي كودك از بين مي روند و نيز كودك از حركات خود پشيمان مي شود و بعد از چند دقيقه گريه كردن، آرام مي شود. اما در عصبانيت شديد و لجاجت، كودك به اين شكل عمل نمي كند و با منطق و استدلال نمي توان كودك را به حالت طبيعي خود بازگرداند ، چون در اين لحظات ارتباط و تماس كودك با محيط اطاف خود تقريبا از بين مي رود و هيچ گونه حس و دركي به محيط ندارد، و كودك نمي تواند به منطق و استدلال مطرح شده پاسخي دهد.
براي درك و فهم لجاجت و بدخلقي كودكان و نيز از بين بردن آن بايدعميقا  اختلافات بين انتظارات پدر و مادر و غرائز كودك را شناسايي كرد و براي رفع آن، قدمي مؤثر برداشت.

منبع:كانون مشاوران ايران-لجاجت و كج خلقي كودك

اختلالات خواب در كودكان زير يك سال در اغلب موارد به دليل بيماري، دندان درآوردن، نقاط عطف رشد يا تغييرات روتين ايجاد مي شود. با اين حال، مشكلات خواب مداوم استراحت را براي كودك و شما سخت مي كند، مي تواند نشانه يك مشكل بزرگتر باشد.
 علائم و نشانه هاي اختلال خواب چيست؟خستگي بيش از حد در طول روز، ناتواني در تمركز، بيش فعالي و تحريك پذيري مي تواند از نشانه هاي بد خوابي در كودكان باشد. ساير علائم و نشانه هاي اختلال خواب عبارتند از:
خروپف نفس كشيدن در هنگام خوابخواب بسيارخواب آلودگي در طول روز يا مشكلات رفتاريشب ادراريرفتارهاي غيرعادي هنگام به خواب رفتنعدم رشد يا عدم افزايش وزن مناسباختلالات خواب در كودكان زير يك سال شايع مي باشد، حتي نوزادان نيز ممكن است اختلالات خواب داشته باشند.
اختلالات خواب در كودكان زير يك سال عبارتند از:
بيخوابيراه رفتن در خوابآپنه خوابپرخوابيدندان قروچهعلائم آمادگي خواب
شما مي توانيد با تشخيص علائم آمادگي خواب به بهتر خوابيدن او كمك كنيد. كودك شما ممكن است علائم آمادگي براي خواب را با موارد زير نشان دهد:
مالش چشمخميازهنگاه كردن به دورسر و صدا كردنمشكلات خواب كودك: ۰ تا ۳ ماهگيدر مرحله نوزادي، نوزادان هنوز در حال تطبيق با الگوي خواب منظم هستند.
نوزادان به طور كلي حدود ۱۴ تا ۱۷ ساعت در يك دوره ۲۴ ساعته مي خوابند و به طور مكرر براي تغذيه در روز و شب از خواب بيدار مي شوند.
يك كودك ۱ تا ۲ ماهه بايد تقريباً به همان ميزان بخوابد، ۱۴ تا ۱۷ ساعت در روز، به هشت تا نه ساعت خواب شبانه و هفت تا نه ساعت چرت روزانه نياز دارد. كودك ۳ ماهه به ۱۴ تا ۱۶ ساعت خواب در يك دوره ۲۴ ساعته نياز دارد.
حتي با اين همه چرت زدن و خوابيدن، ممكن است احساس كنيد كه كودك شما آنقدرها هم كه لازم است نمي خوابد.
با اين حال، برخي از چالش‌ها وجود دارد كه مي‌تواند خواب را براي نوزادان سخت‌تر كند. در اين سن، سه مورد از رايج ترين مشكلات عبارتند از:
مقاومت در برابر خوابيدن به پشتدر بسياري از موارد به نظر مي رسد كودك وقتي به پشت مي خوابد بي قرار مي شود يا آرام نمي گيرد و اختلالات خواب در كودكان زير يك سال را تجربه مي كند. نوزادان در واقع با خوابيدن روي شكم احساس امنيت بيشتري مي كنند، اما اين وضعيت خواب با بروز بسيار بالا سندرم مرگ ناگهاني نوزاد (SIDS) مرتبط است. بنابراين كارشناسان توصيه مي كنند هميشه كودك خود را به پشت بخوابانيد.
چگونه اين مشكل را حل كنيم؟ اگر كودك شما به پشت نمي خوابد، با پزشك اطفال صحبت كنيد، او ممكن است بخواهد مشكلات جسماني احتمالي را بررسي كند. به احتمال زياد كودك وقتي به پشت مي خوابد احساس امنيت كافي را پيدا نمي كند.
اگر اينطور است، چند ترفند وجود دارد كه مي‌توانيد براي تشويق كودك انجام دهيد، از جمله اين كارها مي توان به قنداق كردن نوزاد و دادن پستانك به او هنگام خواب، اشاره كرد. فقط از از يك روال ثابت پيروي كنيد. در نهايت كودك شما به پشت خوابيدن عادت خواهد كرد.

اختلالات خواب در كودكان زير يك سالاختلالات خواب در كودكان زير يك سال، اختلال روز و شبدر اين اختلالات خواب در كودكان زير يك سال كودك تمام روز را مي خوابد، اما بعد از آن تمام شب را بيدار مي ماند.
چگونه آن را حل كنيم؟ نوزاد شما بايد خودش را اصلاح كند و با زندگي شما سازگار شود. در اين حالت چند كار وجود دارد كه مي توانيد براي كمك به كودك در تشخيص شب و روز انجام دهيد، از جمله محدود كردن چرت هاي روزانه به سه ساعت و نشان دادن تمايز بين روز و شب (مانند تاريك نگه داشتن اتاق كودك هنگام چرت زدن و اجتناب از روشن كردن تلويزيون در هنگام شير دادن به نوزاد در شب) به كاهش اختلالات خواب در كودكان زير يك سال كمك مي كند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلالات خواب در كودكان زير يك سال | درمان اختلال خواب در كودكان

همه ما شاهد رفتار پرخاشگرانه در محيط اطراف مان بوده ايم. حال مي خواهيم علت پرخاشگري و بي صبري را بررسي كنيم.
رفتاري كه قصد آن آسيب رساندن، قرباني كردن و آزار و اذييت ديگري بوده، كه به نحوي جهت تخليه خشم صورت مي گيرد.
پرخاشگري چه رفتاري است؟پرخاشگري رفتاري است مخرب و معمولا زماني صورت مي گيرد كه افراد نمي توانند از طريق روش هاي معمول و منطقي به هدف مورد نظر خود دست يابند.
طبق يك فرضيه، پرخاشگري زماني رخ مي دهد كه فرد در رسيدن به اهداف اش با مانع مواجه شود و نتواند با مشكلات موجود سازگار گردد.
پرخاشگري مي تواند به صورت جسماني (لگد زدن، گاز گرفتن)، كلامي (توهين، ناسزا و تحقير كردن) و نيز رابطه اي (شايعه پراكني و قهر كردن) ابراز گردد.
همچنين هدف يا جهت پرخاشگري نيز ممكن است به جهت درون يا جهت بيروني باشد.
در پرخاشگري با جهت درونيخشم دروني باعث عصبانيت و احساس نارضايتي از خود مي شود، در اين حالت فرد ممكن است دچار خشم فروخورده و در نتيجه آن افسردگي شود.
در پرخاشگري با جهت بيرونيفرد خشم و عصبانيت خود را روي محيط بيروني( لگد زدن، پرتاب كردن اشياء)، ابراز مي كند.
پرخاشگري در افراد مختلف به ميزان كم يا زياد رخ مي دهد كه اين تا حدودي تحت تاثير ويژگي هاي شخصيتي، نوع تربيت، برخورد خانوادگي و همچنين آموزش و يادگيري(از طريق خانواده، رسانه هاي فرهنگي و…)مي باشد.
آن چه كه مسلم است اهميت كنترل اين رفتار آسيب رسان و مديرت مهارت خشم و پرخاشگري مي باشد.
مهم ترين نشانه هاي پرخاشگرينشانه هاي فيزيولوژيكي پرخاشگري:
تند شدن و شتاب نبض،كلفت شدن رگ هاي پيشاني،گردن و پشت دست،جريان خون با سرعت بالاتر ودر نتيجه برافروخته شدن رنگ صورت و قرمز شدن چشم ها،عرق كردن،انقباض و سفت شدن عضلات،گشاد تر شدن سوراخ بيني،تنفس بريده بريده و صدا داراز جمله نشانه هاي بدني پرخاشگري است.

در حالت خشم و پرخاشگري معمولا فرد از نظر حواس بدني دچار ضعف مي شود، مثلا درست متوجه صداها نمي شود، همچنين از تشخيص خوب و بد يا مفيد و مضر ناتوان مي گردد.
نشانه ها و تاثيرات رواني اجتماعي پرخاشگري: اگرچه پرخاشگري در مقابل ناعدالتي و صيانت از ذات خود ضروري بوده و افرادي كه فاقد اين صفت هستند معمولا زيردست، فرمان بردار و مورد ظلم هستند،
اما اگر پرخاشگري شكل نابهنجار به خود گيرد يا از حالت اعتدال خارج شود، باعث زيان هاي رواني اجتماعي زيادي مي گردد.
از جمله عوارض رواني اجتماعي پرخاشگري مي توان به  احساس پشيماني، گناه و اضطراب در كنار رفتارهاي مخرب اجتماعي كه به روابط و ساير ابعاد زندگي فرد آسيب مي رساند، اشاره نمود.
تفاوت پرخاشگري با خشم و شجاعت چيست؟پرخاشگري و جرات ورزي: معمولا رفتار جرات ورزانه با رفتار پرخاشگرانه اشتباه گرفته مي شود.
جرات ورزي به رفتاري اطلاق مي شود كه فرد جهت دفاع از حقوق و متعلقات ( دارايي ها) خود انجام مي دهد.

منبع:كانون مشاوران ايران-علت پرخاشگري و بي صبري