علائم افسردگي در نوجوانان دختر بسيار مهم مي باشد زيرا احتمال ابتلاي دختران نوجوان به اختلالات خلقي مانند افسردگي دو برابر بيشتر از پسران نوجوان است.
دليل اين امر ممكن است به روند تكاملي و اينكه چگونه دختران و پسران به طور متفاوتي در ارتباط با محرك هاي عاطفي قرار مي گيرند، مربوط باشد.
شكي نيست دختران از نظر عاطفي سريع‌تر از پسران بالغ مي‌شوند و از نظر بيولوژيكي براي پرورش نوزادان و كودكان آماده مي گردند، در حالي كه پسران از نظر بيولوژيكي براي ادامه نسل خود و تمايل به محافظت از خانواده تلاش مي‌كنند.
اين مزيت تكاملي ممكن است در دنياي مدرن كه در آن نوجوانان حدود شش سال يا بيشتر را در نوعي برزخ سپري مي‌كنند (هنوز آنقدر بزرگ نشده‌ كه با آن ها به عنوان بزرگسالان رفتار شود و بزرگ تر از از آن‌ است كه بتوان با او به عنوان كودك رفتار كرد) كمي آسيب ببيند و دچار افسردگي يا اضطراب شوند.
دليل اين مشكل هر چه كه باشد، سال هاي نوجواني زمينه مناسبي براي ايجاد افسردگي و اضطراب در دختران نوجوان است بنابراين بايد راه هاي درمان پيشگيري و علائم افسردگي در نوجوانان دختر را بدانيد.
 نشانه ها و علائم افسردگي در نوجوانان دختريكي از نشانه هاي دختر افسرده، كناره گيري است. نوجوان افسرده شروع به حذف خود از فعاليت‌ها، محيط‌ها و رويدادهاي اجتماعي مي‌كند كه قبلاً با شادي در آن ها شركت مي كرده است.
علاوه بر اين از علائم افسردگي در نوجوانان دختر مي توان به افت نمرات در كارنامه درسي او اشاره كرد. نشانه هاي بارز و اساسي ديگر افسردگي در نوجوان دختر شامل موارد زير مي باشد:
خيلي بيشتر از حد معمول يا خيلي كمتر از حد معمول مي خوابدعادات غذايي خود را به شدت تغيير دهد ( پرخوري يا كم خوري)عزت نفس پايين از نشانه هاي بارز علائم افسردگي در نوجوانان دختر مي باشد.ناديده گرفتن سلامت جسمانيعصباني شدن بر سر مسائل كوچكنمي خواهند در مورد آينده بحث كننداعتياد به گوشي هاي هوشمند يا رسانه هاي اجتماعيمشكل در تمركز، به خاطر سپردن و تصميم گيرياز كمبود انرژي يا عدم علاقه به فعاليت ها شكايت مي كندروي افكار يا اعمال خودكشي متمركز استسوء مصرف مواد مخدر يا الكل مي تواند در برخي از موارد شديد علائم افسردگي در نوجوانان دختر باشد.شدت علائم افسردگي در نوجوانان دختر مي تواند متفاوت باشد و نوجوان مي تواند روزهاي خوب و بد داشته باشد. گاهي اوقات تشخيص تفاوت بين علائم افسردگي در نوجوانان دختر و تغييراتي كه در دوران نوجواني تجربه مي كنيد دشوار است، اما مهم است كه با نوجوان خود صحبت كنيد و دقيقاً احساس آن ها را درك كنيد.

اين كار نه تنها به درك خلق و خوي آن ها كمك مي كند، بلكه با صحبت كردن با شخصي كه به آن ها اعتماد دارند، احساس آرامش مي كنند.
والدين بايد بدانند كه دو نوع افسردگي وجود دارد كه بايد علائم افسردگي در نوجوانان دختر را بدانند:
اختلال افسردگي اساسي كه بارز ترين نوع افسردگي است و مي‌تواند فرد مبتلا را ماه‌ها در نااميدي عميق غرق كند به طوري كه فرد حتي نتواند از تخت خواب خود فاصله بگيرد و كارهاي هميشگي خود را انجام دهد.اختلال ديس تايميك، كه افسردگي است كه با شدت كمتري بروز مي كند اما مي تواند سال ها ادامه داشته باشد. علاوه بر افسردگي، دختران نوجوان اغلب با اضطراب نيز مواجه هستند.
علائم افسردگي در نوجوانان دختر 
چرا دختران نوجوان بيشتر از پسران نوجوان افسردگي را تجربه مي كنند؟دختران از نظر شناخت عاطفي بهتر و سريعتر از پسرها به بلوغ مي رسند و اين طبيعت حساس آن هاست كه آن ها را در برابر افسردگي و اضطراب آسيب پذيرتر مي كند. در ادامه علائمي آورده شده است كه باعث افسردگي دختران مي شود و آن ها را بيش تر از پسران در برابر افسردگي در سنين نوجواني حساس مي سازد:
۱. تفاوت هاي هورمونيدختران نوجوان زود به بلوغ مي رسند، تغييرات هورموني ممكن است خطر ابتلا به افسردگي را براي برخي از دختران افزايش دهد، با اين حال، نوسانات خلقي موقت مربوط به بلوغ طبيعي است. با اين حال، اين تغييرات به تنهايي باعث افسردگي نمي شود.
تغييرات بدن، بزرگ شدن سينه ها در دوران نوجواني، اضافه وزن و مشكلات ديگر باعث مي شود كه نوجوان حساس تر شود و بيش تر در معرض افسردگي قرار بگيرد.
۲. تفاوت در اجتماعي شدنبه دختران آموزش داده مي شود كه نسبت به عقايد ديگران حساس تر باشند.
۳. رويدادهاي استرس زا زندگيشواهد حاكي از آن است كه زنان در طول زندگي خود ممكن است رويدادهاي استرس زاتري را تجربه كنند و نسبت به آن ها حساسيت بيشتري نسبت به پسران داشته باشند.
۴. قدرت نابرابرفشار تحصيلي و انتظارات تحصيلي براي زنان بيشتر است و جامعه انتظارات بيش تري از آن ها دارد. در همه جاي جهان زنان براي رسيدن به مقام مشابه مردان بايد بيش تر از آن ها تلاش كنند. نوجوانان نيز اين امر را در مدرسه و در خانه بخصوص در صورت حضور برادر بزرگ تر درك مي كنند.

منبع:كانون مشاوران ايران-تمام علائم افسردگي در نوجوانان دختر كه بايد بدانيد

ترك انگشت مكيدن به عنوان يك عادت مي تواند كار سختي براي كودكان باشد. در اين مقاله به شما خواهيم گفت چگونه به كودك كمك كنيد تا انگشت مكيدن خود را كنار بگذارد. انگشت مكيدن يك عادت متداول در ميان كودكان است. گاهي اوقات شما ممكن است بگوييد “بسه ديگه، خسته شدم” ما اينجا به شما كمك مي كنيم كه بدايند چگونه كودك خود را به ترك اين عادت تشويق كنيد.
كودكان به صورت طبيعي بازتاب‌هاي گونه و مكيدن را دارا هستند كه منجر مي‌شود آنها انگشت خود را در دهان فرو ببرند گاهي حتي اين اتفاق قبل از تولد رخ مي‌دهد. از آنجايي كه مكيدن انگشت در كودكان به آنها احساس ايمني مي دهد اين حالت را به صورت عادت در مي آورند و هر زمان كه نياز به آرامش دارند و هنگام به خواب رفتن اين كار را انجام مي دهند.
بسياري از كودكان خودشان مكيدن انگشت را كنار مي‌گذارند، حدود ۲ تا ۴ سالگي. اما براي كودكان بزرگتر كه مكيدن انگشت را در دوران دبستان ادامه مي دهند فشار همسالان در مدرسه معمولاً اين عادت را پايان خواهد داد. به ياد داشته باشيد كودكي كه عادت مكيدن انگشت را كنار گذاشته است ممكن است گاهي اوقات به اين حالت بازگردد مخصوصا زماني كه دچار استرس و اضطراب مي شود.
عادت انگشت مكيدن تا زماني كه دندان هاي دائمي كودك در نيامده اند نگران كننده نيست. در اين زمان انگشت مكيدن مي تواند روي سقف دهان يا چگونگي رديف شدن دندان ها تاثير بگذارد. اين مساله ممكن است هنگامي كه كودك انگشتش را به شدت درد مي مكد بيشتر شود مخصوصا هنگامي كه آن را به صورت منفعلانه در دهانش مي‌برد. بهر حال، انگشت مكيدن پرخاشگرانه مي‌تواند مشكلاتي را در دندان هاي كودك ايجاد كند.
آكادمي تب كودك آمريكا مي‌گويد درمان معمولا محدود به كودكاني است كه وارد ۵ سالگي مي‌شوند و بعد از پنج سادگي انگشت مكيدن را ادامه مي‌دهند. يعني بهتر است قبل از پنج سالگي درمان جدي شروع نشود. با كودك خود در مورد انگشت مكيدن صحبت كنيد اگر در كودك شما خودش بخواهد انگشت مكيدن را كنار بگذارد شما در توقف آن موفق‌تر خواهيد بود و اين مسئله به انتخاب روش ترك انگشت مكيدن كمك خواهد كرد.


از تقويت مثبت استفاده كنيد: براي كودك خود پاداش يا جوايز كوچك فراهم كني، مانند وقت گذاشتن بيشتر براي خواند قصه شب يا به پارك بردن وي، زماني كه كودك انگشت خود را نمي مكد. استيكر هايي روي تقويم بچسبايند براي يادآوري روزهايي كه كودك شما با موفقيت از انگشت مكيدن اجتناب كرده است.

راه اندازهاي انگشت مكيدن را شناسايي كنيد: اگر كودك شما انگشت خود را در پاسخ به استرس مي مكد موضوع اصلي را مشخص كنيد و در آن زمان و سيله آرامش وي را به روش هاي ديگر فراهم كنيد مانند در آغوش كشيدن يا گفتن كلمات اطمينان بخش. همچنين مي توانيد يك بالش يا عروسك پوليشي به كودك خود بدهيد تا در هنگام استرس آن را فشار دهد.
اگر انگشت مكيدن كودك شما بيشتر بدون هدف است تا اينكه به دنبال توجه باشد، به آرامي به وي يادآور شويد كه آن را متوقف كند. از پرخاشگري، عصبانيت و سرزنش كردن پرهيز كنيد. براي پيشگيري از خجالت كشيدن كودك در جلوي جمع، از علامت هايي مثل تكان دادن دست، يا ديگرعلامت هاي شخصي استفاده كنيد تا ديگران متوجه تذكرات شما نشوند.

منبع:كانون مشاوران ايران-توقف انگشت مكيدن در كودكان

كمك به نوجوان پرخاشگر، رفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادبي براي برخي از والدين بسيار مهم مي باشد، زيرا اين مشكل باعث درگيري در ميان اعضاي خانواده مي شود.
تنها با يك نگاه كوچك به اخبار، مي توان فهميد كه عصبانيت و خشم نوجوانان يك مسئله اي مي باشد كه در حال رشد است. فيلم ها و برنامه هاي تلويزيوني همه روش هاي خشونت را تحريك مي كنند، بيشتر وب سايت ها، ديدگاه هاي خشن را پرورش مي دهند و انجام بازي هاي ويدوئويي خشن به مدت زياد، مي تواند نوجوانان را نسبت به پيامدهاي خشم و خشونت، در دنياي واقعي، بي تفاوت نمايد.
البته، هر نوجواني كه رفتار خشن نشان مي دهد يك فرد عصبي و خشمگين نيست، ولي براي كمك به نوجوان پرخاشگر داراي مشكل، كه از لحاظ عاطفي آسيب ديده اند يا از مشكلات مربوط به سلامتي روان رنج مي برند، پيامدهاي مربوط به آن مي تواند حزن انگيز و ناراحت كننده باشد.
راهكار براي كمك به نوجوان پرخاشگربا فرزند خود ارتباط برقرار كنيد
براي كمك به نوجوان پرخاشگر ابتدا بايد درك كنيد كه هر مشكلي كه نوجوان شما آن را تجربه مي كند، به اين معنا نيست كه شما نتوانستيد وظيفه پدر يا مادر بودن خود را به نحو مناسب انجام دهيد. به جاي سرزنش خود در اين موقعيت، به نيازهاي فعلي كه نوجوان شما دارد، تمركز كنيد.
اولين قدم براي كمك به نوجوان پرخاشگر، پيدا كردن راهي است كه با وي ارتباط برقرار كنيد.
ممكن است كه باور كردن اين مسئله سخت باشد (با وجود خشم فرزند يا بي تفاوت بودن وي نسبت به شما) ولي همچنان نوجوانان، آرزوي دوست داشتن، تمايل و پذيرش از طريق والدينشان دارند. اين بدان معناست كه، نسبت به آنچه فكر مي كنيد، نفوذ زياد تري براي كمك به نوجوان پرخاشگر داريد. روش هاي موجود براي برقراري ارتباط عبارتند از :
نسبت به سطح استرس خود آگاه باشيد. اگر شما عصبي يا ناراحت باشيد، زمان مناسبي نيست كه براي برقراري ارتباط با نوجوان خود تلاش كنيد. كمك به نوجوان پرخاشگر تا زماني كه آرام شويد، منتظر باشيد و قبل از شروع كردن به مباحثه، انرژي لازم را بدست آوريد. شما احتمالا نياز به صبر و جمع كردن انرژي مثبت، نياز داريد.به خاطر فرزندتان در آنجا باشيد. پيشنهاد مربوط به صحبت كردن با فرزند خود در هنگام قهوه خوردن، احتمالا با برخود طعنه آميز فرزند شما يا بي توجهي وي همراه باشد، ولي نشان دادن اين امر كه شما در دسترس وي قرار داريد، داراي اهميت زيادي مي باشد. براي نشستن در كنار فرزند خود اصرار داشته باشيد، در هنگام صرف غذا دقت كنيد كه تلويزيون و ديگر وسايلي كه حواس پرتي ايجاد مي كنند، وجود نداشته باشد و سعي كنيد كه با فرزند خود صحبت كنيد. اگر تلاش شما با جواب هاي كوتاه و تك حرفي مثل “بله” يا كلمات مشابه همراه باشد يا فرزند شما با تكان دادن شانه خود به شما جواب دهد، از تلاش خود نا اميد نشويد؛ ممكن است كه مجبور باشيد تا براي يك مدت طولاني شامتان را به آرامي بخوريد، ولي زماني كه فرزند شما بخواهد كه با شما صحبت كند، فرصت كافي براي انجام اين كار را خواهد داشت.زمينه ها و موضوعات مشترك را پيدا كنيد. سعي براي بحث در مورد ظاهر يا لباس هاي فرزند شما، ممكن است يك روشي باشد كه منجر به تحريك و به وجود آمدن جر و بحث هاي خشن و همراه با عصبانيت شود، ولي شما همچنيان مي توانيد موضوعات مشتركي را پيدا كنيد و در مورد آن ها بحث كنيد. هدف اين نيست كه بهترين رفيق براي فرزند خود باشيد، ولي هدف پيدا كردن زمينه ها و منافع مشتركي مي باشد كه مي توانيد با آرامش در مورد آن بحث كنيد. براي كمك به نوجوان پرخاشگر حتما به فرزند خود اطمينان دهيد كه مي تواند با شما درد و دل كند.بدون قضاوت و نصيحت كردن فرزند خود، به حرف هاي وي گوش دهيد. زماني كه فرزند شما با شما صحبت مي كند، گوش كردن بدون قضاوت، استهزا و مسخره، ايجاد وقفه، نقد كردن و توصيه كردن، عامل مهمي مي باشد. فرزند شما نياز دارد كه توسط شما درك شود و به وي ارزش بگذاريد، بنابراين ارتباط چشمي خود را حفظ كنيد و حتي زماني كه وي به شما نگاه نمي كند، سعي كنيد كه تمركز خود را بر روي بچه خود نگه داريد. اگر شما ايميل خود را چك كنيد يا يك روزنامه بخوانيد، فرزند نوجوان شما حس خواهد كرد كه وي براي شما هيچ اهميتي ندارد.انتظار طرد شدن را داشته باشيد. تلاش شما براي برقراري ارتباط با فرزندتان ممكن است كه همراه با عصبانيت، خشم، يا ديگر واكنش هاي منفي همراه باشد. آرام باشيد و به فرزند خود فضايي دهيد كه احساس آرامش كرده و عصبانيت خود را كنترل كند. در زمان بعدي كه فرزند شما احساس آرامش مي كند، با وي صحبت كنيد. ارتباط موفق با فرزندتان به زمان و تلاش نياز دارد. طفره نرويد و بهانه اي نياوريد؛ پشتكار داشته باشيد و اين امر منجر به موفقيت شما خواهد شد.
كمك به نوجوان پرخاشگررفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادبيتغييرات سالم در سبك زندگي خود ايجاد كنيد.

اصول و عناوين زير براي برگرداندن تعادل به زندگي فرزند نوجوان شما مي توانند موثر باشند و نيازي به تشخيص دقيق مشكلات وي نداريد:
چارچوبي را ايجاد كنيد. ممكن است كه فرزند نوجوان شما جيغ بكشد، و در مورد مقررات و نظمي كه وجود دارد با شما جرو بحث كند، ولي اين بدان معنا نيست كه آن ها نياز دارند كه اين موارد كاهش يابد. ساختار و چارچوب، همانند زمان معين براي صرف وعده غذايي و زمان خواب، باعث مي شود كه فرزند نوجوان شما احساس امنيت و ايمني داشته باشد. هر روز در كنار فرزند خود بشينيد و با وي صبحانه و شام بخوريد و اين كار مي توان يك فرصت مناسبي را به منظور بررسي وضعيت فرزند شما در آغاز و پايان روز فراهم مي سازد.زمان مشاهده تلويزيون و …. را كاهش دهيد. رابطه مستقيمي بين نمايش هاي تلويزيوني، فيلم ها، مضامين اينترنتي و بازي هاي ويدوئي خشن، با رفتار خشونت آميز در نوجوانان وجود دارد. حتي در صورتي كه فرزند نوجوان شما داراي رفتارهاي خشن نباشد، به مدت زيادي در مقابل صفحه بودن، بر رشد مغز، تاثير گذار مي باشد. زماني كه را كه فرزند شما به وسايل الكترونيكي دسترسي دارد را محدود سازيد – و استفاده از تلفن را براي بعد از ساعت مشخصي در شب، محدود كنيد تا مطمئن شويد كه بچه شما، خواب كافي را خواهد داشت.تشويق به تمرين و ورزش كنيد. حتي يك تمرين منظم به اندازه كم، مي تواند منجر به كمك به نوجوان پرخاشگر براي رهايي از افسردگي، افزايش دادن انرژي و بهبود خلق، كاهش استرس، الگوهاي خواب منظم، و بهبود وضعيت مربوط به عزت نفس كودك شما شود. در صورتي كه شما با بچه خود منازعه داشته باشيد كه كار خاصي را انجام دهد ولي وي بازي هاي ويدوئي انجام دهد، وي را تشويق به بازي هايي كنيد كه داراي تحرك باشد يا بازي هايي كه مربوط به ورزش خاصي باشد، و مواردي هستند كه داراي پرش و حركت متناوب در اطراف مي باشند – براي مثال ورزش هايي شبيه سازي رقص، اسكيت كردن، فوتبال، يا تنيس. يك بار كه اين ورزش به صورت يك عادت تبديل شد، فرزند خود را تشويق كنيد تا ورزش واقعي را انجام دهد تا به يك تيم يا باشگاه بپيوندد.

منبع:كانون مشاوران ايران-كمك به نوجوان پرخاشگر| درمان، علت و نشانه ها

مراحل طلاق عاطفي، نشانه هاي طلاق عاطفي شامل مراحلي مي باشد كه افراد به مرور آن را پشت سر مي گذارند و به مرور از هم سرد مي شوند.
طلاق از نظر شدت استرس بالاتر از ترس از مرگ قرار دارد و اغلب با عوامل استرس زا ديگر مانند اختلافات زناشويي، مشكلات مالي جدي، نقل مكان، تك فرزندي، ضررهاي متعدد و دعواهاي شديد همراه مي باشد.
با آگاهي، اين فرآيند و مراحل طلاق عاطفي مي تواند بسيار راحت تر از چيزي كه تصور مي كنيد طي شود. اگرچه آسان نيست، اما آگاهي و جلسات مشاوره در دراز مدت به شما كمك مي كند كه احساس بهتري داشته و از تجربه خود درس بگيريد.
مراحل طلاق عاطفي و پايان رابطههنگامي كه يك رابطه به پايان مي رسد، افراد احساسات متناقضي را تجربه مي كنند، زيرا در تلاش براي درك بهترين راه براي پيشرفت هستند. اين فشار با آگاهي از اين امر كه هر قدم برداشته شده ممكن است بر آينده و رفاه آن ها تأثير بگذارد، تركيب مي شود.
در طي تمام مراحل طلاق عاطفي گفته شده تكيه بر دوستان و خانواده خوب براي حمايت كمك مي كند تا از اين موانع عاطفي عبور كنيد. مشاوره حرفه اي مي تواند در تمام مدت كنار شما بوده و استرس، اضطراب و افسردگي شما را كاهش دهد.
مرحله اول: انكار و سرزنشدر ابتدا زوجين شروع به سرزنش يكديگر براي مشكلات گذشته، حال و حتي آينده مي كنند. تصوير منفي از خود، احساسات مبهم، نارضايتي، خشم، اضطراب، خلق افسرده، احساس ناراحتي، احساس گناه از نشانه هاي اين مرحله مي باشد.
نقش مشاور در اين مرحله اهميت زيادي دارد. مشاور بايد حس كنترل زندگي زوجين را تقويت كند، ترس آن ها را از روند جدايي را خنثي كند و مشاوره هاي لازم پيش از طلاق را نيز براي آن ها فراهم كند.
اگر در حال تجربه انكار هستيد، ممكن است از دوستان و خانواده كناره گيري كنيد و بخواهيد تنها باشيد  تا از تصميم گيري هاي مهم اجتناب كنيد. با اين حال، گاهي اوقات تأخير در رويارويي با مسائل مي تواند مشكلات بزرگ تري ايجاد كند. اغلب مواقع بسياري از مسائل احساسي‌ هستند و بايد به مشاور مراجعه كنيد.
مراحل طلاق عاطفي: سوگواري و افسردگيافسردگي ناشي از غم، اندوه و تنهايي است. اكثر افراد در روند مراحل طلاق عاطفي سطحي از افسردگي را تجربه خواهند كرد. در اين مرجله ممكن است هدف زندگي را زير سوال ببريد و احساس كنيد از جامعه جدا شده ايد. حتي ممكن است در مورد آزار رساندن به بچه ها و كساني كه دوستشان داريد احساس گناه كنيد.
افسردگي مانند پوچي مي تواند فلج كننده باشد. گاهي اوقات افراد در افسردگي گير مي كنند و نمي توانند به آن غلبه كنند. اجازه ندهيد اين دوره خيلي طولاني شود و براي كمك تماس بگيريد.
مشاور در اين مرحله از مراحل طلاق به زوجين اجازه مي دهد تا روند سوگواري را طي كنند، زوجين را از نگرش بيچارگي نجات مي دهد و به آن ها كمك مي كند فرآيند غم و اندوه را بپذيرند.

مراحل طلاق عاطفيمرحله سوم: خشم و كينهدر پس خشم، ترس ها و عدم اطمينان زيادي در مورد آينده، امور مالي و اميد به آينده وجود دارد. در اين مرجله يكي از طرفين يا هر دو در حال ابراز نارضايتي يا عدم اطمينان از رابطه، تنش و احساسات هيجاني هستند.
نقش هاي مشاور در اين مرحله از مراحل طلاق عاطفي عبارت است از: خنثي كردن خشم زوجين، هدايت انرژي خشم، بهبود توانايي تصميم گيري زوجين، بهبود مهارت هاي كوتاه مدت و بلندمدت حل مسئله براي زوجين.

خشم ناشي از دروغ گفتن، خيانت، طرد شدن، فريب خوردن، سوء تفاهم يا رها شدن است. اين ناشي از آن است كه توسط شخصي كه به آن اعتماد داريد به يك مكان بد فشار آورده شويد.
ممكن است از دست خود عصباني، نااميد و خشمگين باشيد، برخي از افراد طلاق و جدايي را نوعي مجازات مي دانند.
مرحله چهارم: مجرد بودن و تصميم به طلاقتجربه جديد استقلال، امتحان كردن فعاليت هاي جديد، تصميم گيري آزاد، افزايش اعتماد به نفس، بهبود تصوير از خود و بازگشت به نقش هاي قبلي از ويژگي هاي اين مرحله مي باشد.
نقش هاي مشاور يا ميانجي در اين مرحله نيز بسيار زياد است. بهبود مهارت‌هاي ارتباط مستقيم زوجين، افزايش مهارت‌هاي همكاري، بازيابي روابط و كمك به زوجين در برنامه‌ريزي بلندمدت از كمك هاي مشاور در اين دوران است.
مشاور بايد زمان مناسبي را براي ميانجيگري كارآمد و كم دردسر انتخاب كند تا اطمينان حاصل شود كه زوجين در فاز عاطفي نسبتاً خوبي قرار دارند.
مرحله پنجم: شروع هاي جديد و تصميم گيريدر اين مرحله از مراحل طلاق عاطفي خود مداري و خودآرامشدن، كنترل داشتن، برنامه ريزي و تعهدات بلندمدت، پذيرش پايان ازدواج و ايجاد توافق شكل مي گيرد و فرد مي تواند براي آينده خود تصميم بگيرد و استقلال بيش تري داشته باشد.
به مرور شما با طلاق كنار مي آييد و شرايط را درك مي كنيد، متوجه مي شويد كه روزهاي خوب بيشتري از روزهاي بد داري. مي خواهيد با دوستان خود وقت بگذرانيد و دوستان جديدي پيدا كنيد. در مورد برنامه ريزي و آينده احساس خوش بيني مي كنيد.
اين بدين معني است كه قبول مي كنيد كه زندگي بدون شريك سابقتان نيز به جلو مي رود.

منبع:كانون مشاوران ايران-۵ مراحل طلاق عاطفي و درمان آن

در ۲ تا ۳ سالگي كودك گاهي رفتارهايي دارد كه مورد قبول خانواده نيست بنابراين بايد بعد از يافتن علت راه‌هاي مقابله با اين رفتارهاي نامناسب را بيابيد.

ادامه مطلب