مشاوره آنلاين يعني چه؟
مشاوره آنلاين، فرايند مشاوره اي است كه مراجع و مشاور به جاي ارتباط حضوري و رو در رو با يكديگر، از راه هاي جايگزين براي برقراي ارتباط استفاده مي كنند و فرايند مشاوره و درمان به صورت غير حضوري انجام مي شود.
درمان الكترونيك، درمان از راه دور، وب تراپي و درمان اينترنتي از جمله نام هاي ديگر مشاور آنلاين و غير حضوري است.
تاريخچهشايد تصور عموم اين باشد كه مشاوره غير حضوري و ارتباط از راه دور روشي نوين و مختص عصر حاضر است ولي تاريخچه مشاوره غير حضوري به زمان فرويد باز مي گردد. در آن زمان نيز فرويد براي برقراري ارتباط از راه دور با مراجعانش با آنها نامه نگاري مي كرد.
طبيعي است كه با گذشت زمان مشاوره غير حضوري پيشرفت هاي زيادي كرد، مثلا از سال ۱۹۸۲، در اينترنت گروه هاي درماني مشاوره رواج پيدا كرد و به مرور به شكل هاي ديگري نمايان شد و مورد استفاده قرار گرفت.
در حال حاضر به لطف امكانات پيشرفته ي الكترونيكي و فضاي مجازي مشاوره آنلاين به اشكال مختلف و با سهولت بيشتري انجام مي گيرد.
اشكال مشاوره آنلاينمشاوره از طريق ايميل و به صورت نوشتاريدر سايت مشاورانه چنين امكاني براي شما عزيزان فراهم شده است تا بتوانيد از طريق وارد كردن ايميل و نام مستعار مسئله خودتون رو مطرح كنيد و منتظر بمانيد تا مشاوران ما به صورت رايگان پاسخگوي سوالات شما عزيزان باشند.
لازم به ذكر است كه اطلاعات شما (ايميل) محرمانه باقي مي ماند و امكان وارد كردن نام مستعار باعث مي شود كه عزيزاني كه حساسيت بيشتري روي اطلاعات شخصي دارند، احساس اطمينان و آرامش خاطر بيشتري داشته باشند.
اين نوع از مشاوره مي تواند براي به دست آوردن اطلاعات اوليه در مورد مسئله يا مشكل بسيار مفيد باشد.
گفتگوي متني همزمان (آني)در اين نوع روش مشاوره، شما مي توانيد از طريق ربات تلگرامي درخواست مشاوره دهيد.
با پرداخت هزينه ي بسيار كم مي توانيد به صورت خصوصي با مشاوران مركز مشاورانه، چت آنلاين و همزمان داشته باشيد.
از آنجا كه در اين روش شما به صورت خصوصي با مشاور صحبت مي كنيد و ارتباط آنلاين با يكديگر داريد امكان پرداختن به جزييات، آسان تر خواهد بود و شما مي توانيد اطلاعات بيشتري را كسب كنيد.
مشاوره از طريق تماس اينترنتي صوتي و يا از طريق تلفناين روش از دو روش قبلي كارآمدتر خواهد بود و فرد مي تواند بعد از دريافت وقت مشاوره با مشاور خود به صورت صوتي ارتباط برقرار كند (يا از طريق تلفن يا تماس اينترنتي).
مركز مشاورانه نيز چنين امكاني را براي عزيزاني كه امكان مشاوره حضوري ندارند فراهم كرده است و افراد مي توانند با تماس با مركز مشاورانه، در خواست مشاوره روانشناسي صوتي داشته باشند و بنا به شرايط و درخواست خودشان يكي از راه هاي تلفن و يا تماس صوتي از طريق واتساپ را انتخاب كنند و بتوانند جلسات مشاوره خود را به صورت پي در پي از طريق تماس صوتي ادامه دهند.
تماس صوتي از طريق واتساپ براي عزيزان خارج از كشور كارآمدتر است.
بديهي است كه اين روش مشاوره به دليل ايجاد تعامل بالاتر مشاور و مراجع موثرتر و رضايت بخش تر خواهد بود.
مشاوره از طريق ويدئو كال (مشاوره آنلاين ويدئويي)نزديكترين روش به مشاوره حضوري، روش مشاوره آنلاين ويدئويي است.
هرچند كه مشاور و مراجع به صورت حضوري مقابل هم نيستند ولي به اين دليل كه مشاور مي تواند همزمان صداي مراجع را بشنود و تصويرش را ببيند، مي تواند تا حدودي متوجه زبان بدن فرد شود، اين روش مشاوره، روش جايگزين بسيار مطلوبي براي مشاوره حضوري است.
در اين روش امكان اجرايي كردن و آموزش بسياري از روش هاي درماني وجود دارد، به همين دليل مورد استقبال زيادي قرار گرفته و مي توان از آن در بسياري از مواقع استفاده كرد.
امكان برقراري تماس تصويري و دريافت مشاوره ويدئويي آنلاين نيز در مركز مشاورانه وجود دارد و عزيزان مايل به دريافت مشاوره ويدئويي با تماس با مركز مشاورانه مي توانند براي دريافت نوبت مشاوره ي تصويري اقدام كنند.
كدام روش نسبت به ديگر روش ها ارجح تر است و بهتر است از كدام روش استفاده كنيم؟مشاوره حضوري و تلفني كيفيت بسيار بالايي داشته و نتيجه بخشي بالايي دارد ولي در مواقع خيلي اضطراري و در صورت داشتن سوال مي توانيد از مشاوره آنلاين بهره ببريد
طبيعي است كه در بين روش هاي مشاوره اي غير حضوري، مشاوره  صوتي و مشاوره  تصويري امكان برقراري تعامل و ارتباط بين مشاور و مراجع را آسانتر مي كند و مشاور مي تواند اطلاعات بيشتري را از مراجع دريافت كند.
بنابراين مي تواند به صورت تخصصي تر به فرد كمك كند ولي اينطور نيست كه مشاوره از طريق ايميل و يا چت آنلاين موثر نباشد.
روش مشاوره از طريق ايميل يا چت، براي زمان هايي كه فرد نياز به دريافت راهنمايي سريع در مورد مسئله اي دارد بسيار مي تواند مفيد باشد.
ولي واقعيت اين است كه درمان اختلالات روانشناختي و مشكلات عميق خانوادگي و يا زوجي از طريق مشاوره از طريق ايميل و يا مشاوره از طريق چت آنلاين امكانپذير نيست.
اگر افراد در مورد چنين مسائلي نياز به دريافت مشاوره داشته باشند مي توانند از طريق اين دو روش اين مسائل را با مشاور مطرح كنند و اگر مشكل فرد در حيطه اي باشد كه فرد بتواند خودش به رفع آن بپردازد مشاور تلاش مي كند با ارائه ي راهكارها و توصيه هاي لازم به فرد كمك كند تا مشكلش را حل كند.

ولي اگر مشاور تشخيص دهد كه مشكل فرد عميق است نياز است كه فرد اگر قصد دريافت مشاوره غير حضوري را دارد از طريق مشاوره صوتي يا مشاوره ي ويدئويي اقدام كند تا بتواند با برقراي تعامل بيشتر با مشاور امكان بررسي بيشتر عوامل مختلف را به مشاور بدهد و از اين طريق بتواند مسئله ي مد نظرش را حل و يا اينكه اختلالش را درمان كند.
چرا به جاي مشاوره سنتي و حضوري مشاوره آنلاين دريافت كنيم؟كابردهاي مشاوره حضوري بر هيچكس پوشيده نيست ولي واقعيت اين است كه در بسياري از مواقع امكان دريافت مشاوره حضوري براي همگان امكانپذير نيست.
از طرفي ممكن است فرد به مشاور با تجربه و متخصصي در محل زندگي خودش دسترسي نداشته باشد و يا اينكه فردي مشتاق دريافت مشاوره از يك روانشناس به خصوصي باشد كه آن روانشناس فاصله ي مكاني زيادي با درمانجو داشته باشد داشته باشد كه در چنين مواردي مشاور آنلاين مي تواند روش جايگزين بسيار مناسبي به جاي مشاوره حضوري باشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-مشاوره آنلاين يعني چه؟

كودكان مي توانند بيش از حد بي نظم بوده و محيط شلوغي را براي خودشان درست كنند. ممكن است نسبت به اين موضوع آگاه باشيد كه كودكان كمي هستند كه دوست دارند منظم باشند , واقعا ذات تميز و مرتبي داشته باشند، ولي بيشتر كودكاني كه ما با آنها آشنا هستيم، كودكاني هستند كه كمتر منظم هستند.
شما به عنوان يك مادر، ممكن است با مشكلاتي مواجه شده باشيد در رابطه با اسباب بازي هايي كه به طور نا منظم در اتاق پخش مي شوند، وسايل مربوط به شهر بازي كه در كف اتاق پخش مي شوند، موارد و لوازم عادي كه در سرتاسر خانه پخش شده است و ساير موارد شلوغ كاري كه از طريق بچه ها ايجاد مي شود، و نسبت به آنها اعتراض داشته باشيد.


موارد محدودي وجود دارد كه مي تواند به مديريت اين مشكلاتي كه والدين با آنها مواجه هستند، كمك كند. برخي از اين روش ها را كه بهترين مي باشند ، را در ادامه ليست شده اند. سعي كنيد آنها را امتحان كنيد و ببينيد كه چقدر براي شما مناسب مي باشند.
جمع و جور كن! اين يك كلمه اي است كه در سال هاي گذشته زياد مورد استفاده قرار گرفته است، ولي داشتن يك خانه آرام و منظم، يك نكته بسيار مهمي مي باشد. به طور اصولي، در حوزه و ناحيه مربوط به كودك ، كه كودك در آنجا فعاليت دارد، پيشنهاد مي كنيم كه همه چيز (بله، همه چيز) مرتب باشد و اسباب بازي هاي شكسته ، وسايل غير ضروري، دور انداخته شود و تعداد موارد موجود كاهش يابد ( براي مثال اگر ۵۰ تا اسباب بازي مربوط به حيوانات باشد، آنها را به ۱۰ اسباب بازي حيوانات كاهش دهيد). بلي، اين روش مدت زمان زيادي طول خواهد كشيد و ولي به صورت كلي خوب است و زمان كمي را در روز به آن اختصاص دهيد ( براي مثال ۱۵ دقيقه در هر روز يا مواردي شبيه آن، و اگر فرصت مناسبي داشتيد ، مي توانيد چند ساعتي را صرف اين كار كنيد).جاي هر چيزي! هر چيزي بايد يك جاي خاصي داشته باشد و در جايگاه مختص به خودش قرار بگيرد. شما مجبور نيستيد كه سبدها يا سطل هاي اسباب بازي گران قيمتي را بخريد ( اگر چه داشتن سبدهاي مناسب اسباب بازي ها جمع و جورتر نشان مي دهد). مطمئن شويد كه در هر سبد يك نوع خاصي از وسايل يا اسباب بازي ها را انبار كرده ايد، و هر سبد را برچسب بزنيد.” نظارت مادر”. كودك يك عادت بد دارد و سايل را جايي قرار مي دهد كه نمي توان به صورت سريع خانه را تميز كرد. گاهي مجبور هستيد كه همه جاهايي كه وسايل جمع شده است را نگاه كنيد و همه چيز را در جايگاه مناسب خودشان قرار دهيد، تا مطمئن شويد كه همه وسايل در جايگاهي قرار گرفته اند كه به راحتي مي توان آنها را پيدا كرد.اين كار را به صورت يك بازي و سرگرمي انجام دهيد. حتي در صورتي كه شما اين احساس را نداشته باشيد كه براي هر كاري كه بايد بچه هايتان انجام دهند، از آنها قدر داني كنيد، ايجاد كردن يك بازي يا سيستم قدرداني، كه شامل تميز كردن و فرآيند نگه داري مي باشد، مي تواند مفيد باشد. براي مثال، اگر برخي وسايل بر روي كف زمين قرار داشته باشد، به بچه هاي خود بگوييد كه ۲۰ تا از وسايل را برداريد و آنها را در جايگاه مناسب خوشان قرار دهيد، و در عوض آن به اندازه يك چهارم وسايل يا بخشي از آن، به آنها شكلات دهيد يا ده دقيقه به آنها زمان دهيد كه بازي الكترونيكي انجام دهيد، يا هر كار ديگري كه فكر مي كنيد براي بچه هاي شما منطقي باشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-پنج روش براي مديريت وسايل و اسباب بازيهاي كودك شما

هميشه تولد فرزند دوم و حسادت فرزند اول به دوم، براي والدين دلهره اي ايجاد مي كند كه چگونه فرزند اول را با اين شرايط يا به نوعي چالش مواجه كنند و چه رفتارهايي را انجام دهند. در اين مقاله به بررسي اين موضوع پرداخته و چند روش رفتاري براي والدين نيز ذكر شده اند:
با باردار شدن مادر و انتظار براي فرزند دوم، مادر بايد به طور ساده و قابل فهم در مورد تولد نوزاد، با كودك، گفت و گو كند اما آن چه مهم است، اين كه دربار ه ي آن نبايد زياده روي كند و اين اطلاع را نيز نبايد زود به كودك بدهد زيرا تصور كودك نسبت به زمان، با تصور بزرگسالان متفاوت است. يك ماه ممكن است از نظر كودك، بسيار طولاني باشد؛ بنابراين، اگر مادر ۶ ماه پيش از تولد نوزاد، با كودك خود درباره ي نوزاد جديد صحبت كند، براي كودك، صبركردن در اين مدت، خسته كننده است. اگر كودك به علت بزرگ شدن شكم مادر و تغييرهايي كه در مادر به وجود آمده، از او سؤال كرد، بايد در مورد نوزاد و تولد او، با كودك حرف زد.
اگر كودك در مورد حاملگي مادر و تولد نوزاد و داشتن خواهر يا برادري سؤالي نكرد، بهترين موقعِ گفتن و توضيح دادن براي كودك، همان چندماه آخر دوران حاملگي ست. مادر بايد در مورد نوزاد جديد، به زباني ساده و قابل فهم و دور از اصطلاح هاي پزشكي با كودك صحبت كند. به او نگوييد كه با تولد نوزاد جديد، زندگي شادي خواهيم داشت و نوزاد سبب شادي، تفريح و سرگرمي همه ي ما خواهد بود زيرا چنين نخواهد بود! بلكه به او بگوييد: «نوزاد بسيار كوچكي خواهيم داشت كه نمي تواند راه برود، گريه زياد م يكند، بايد به او شير بدهيم و از او مراقبت كنيم تا بزرگ شود.
اگر كودك به حد كافي بزرگ است، زماني كه براي خريد وسايل و لوازم نوزاد به بازار مي رويد، كودك را با خود ببريد و او را در هنگام خريد، شركت دهيد. او از شركت كردن، احساس خوشحالي خواهد كرد اما زمانوخريد شما با كودك، بايد بسيار كوتاه باشد تا خسته نشود. هنگام خريد لوازم، براي كودك نيز چيزي بخريد تا احساس نكند كه با تولد نوزاد جديد، كنار گذاشته شده است.
از طرفي ديگر، كودك نبايد احساس كند آن چه در گذشته متعلق به او بوده مانند تختخواب، صندلي، اسباب بازي و… از او گرفته و به نوزاد جديد داده مي شود؛ اگر قرار است گهواره يا تخت كودك براي استفاده ي نوزاد اختصاص يابد، پدر و مادر ابتدا بايد براي كودك، تخت جديدي تهيه نمايند و سپس تخت او را مورد استفاده ي نوزاد جديد قراردهند.
زماني كه مادر براي زايمان و تولد نوزاد به بيمارستان مي رود:چون زمان ماندن مادر در بيمارستان، اغلب كوتاه است، بنابراين نگه داري كودك در خانه  پرستاري او بايد به وسيله ي پدر يا افرادي كه با كودك نزديكي داشته اند، انجام گيرد. اگر مادر، مدت زمان كوتاهي در بيمارستان خواهد ماند، بردن كودك به بيمارستان، ضرورتي ندارد و ديدن و آشناشدن كودك با نوزاد تازه متولدشده، بهتر است كه پس از بازگشت مادر به خانه و در خانه صور ت گيرد. پس از آوردن نوزاد به خانه، كودك بزر گتر را به اتاقي ديگر يا به خانه ي پدر و مادربزرگ نفرستيد، زيرا كودك احساس خواهد كرد كه متولدشدن نوزاد، تغييري در پرستاري اش به وجود آورده و او را از محيط قبلي خود و دامان مهر و محبت مادر، دور كرده است.


آوردن نوزاد به خانه و پيدايش حس حسادت در كودك بزر گتر:زماني كه نوزاد به خانه آورده م يشود، چون مورد توجه همه قرارمي گيرد و دوستان و اقوام، هريك او را در آغوش مي گيرند و حتي برايش هديه مي آورند، بنابراين، كودك احساس مي كند كه اي كاش من هم نوزاد بودم و عكس العمل او ممكن است ب هصورت رفتار كودك شيرخوار باشد؛ او ممكن است در شلوار خود ادرار كند يا در حالي كه درگذشته خوب حرف مي زده، مانند كودكاني كه تازه ياد گرفت هاند كلم هها را ادا كنند، حرف بزند.
برخي از كودكان هنگامي كه مادر، نوزاد خود را شير مي دهد، از روي حسادت، به شيرخوردن از شيشه شير تمايل پيدا مي كنند و با گريه كردن، از مادر مي خواهند كه شير را از شيشه شير به آنان بدهد، درصورتي كه خوردن شير از شيشه را در گذشته ترك كرده بودند. مادر نبايد احساس كند كه كودك با خوردن شير از شيشه ي شيرخوري، مشكلي به وجود خواهد آورد و نبايد با اي نكار، مخالفت كند و چيزهاي ديگري مانند شكلات و شيريني به او بدهد كه راضي اش نمايد. تمايل كودك به خوردن شير از بطري شيرخوري، چند هفت هاي بيش تر ادامه نخواهد يافت.
گاهي اوقات ممكن است از روي ناراحتي و حس حسادت، اسباب بازي يا شيء را به طرف نوزاد پرت كند كه مادر به طور معمول، در چنين حالتي نسبت به عمل كودك، پرخاش كرده و او را سرزنش مي كند و سرزنش كردن و عصبانيت مادر، حس حسادت كودك را عميق تر و شديد تر خواهد كرد. مادر نه تنها بايد نوزاد را از مخاطره ها حفظ كند، بلكه بايد كودك بزر گتر خود را نيز دريابد. مادر بايد به كودك بگويد: «ما همگي دوستت داريم اما چون اين خيلي كوچك است، بايد مراقبش باشيم. تو هم بايد كمك كني تا با همديگر بزرگش كنيم. »

شدت حسادت كودكان نسبت به نوزاد شيرخوار به طور معمول در سنين كم تر از ۵ سالگي، به بيش ترين حد خود مي رسد، زيرا كودك در اين سن هنوز وابسته به پدر و مادر است و به خارج از خانه وابستگي ندارد اما زماني كه كودك به سن ۶سالگي يا پس از آن رسيد، خود را به تدريج از پدر و مادر دور م يكند و علاقه و دوستاني در خارج از محيط خانه به دست خواهد آورد.
رفتار پدر و مادر با كودك بزر گتر بايد چگونه باشد؟زماني كه نوزاد تازه متولد شده به خانه آورده م يشود، مادر نبايد هيچ گونه تغييري در رفتار خود نسبت به كودك بزرگ تر ب هوجود آورد؛ گرچه مادر به علت زايمان، ضعيف، خسته و حتي بي حوصله شده اما تا حد امكان بايد سعي كند با كمك پدر، زندگي روزمره و روابط و رفتار قبلي خود را با كودك حفظ نمايد. زماني كه كودك ببيند تمام توجه و علاق هي مادر به نوزاد جلب مي شود و نوزاد مدام در آغوش مادر است و او بلاتكليف و سرگردان است، حس حسادت در او به وجود خواهد آمد. اگر براي پدر امكان دارد، مي تواند كودك را با خود به محل كارش ببرد تا در خلال روز با پدر مشغول باشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-آماده كردن كودك براي تولد فرزند دوم

ترس از مكان هاي بسته چيست: علل، نشانه ها و درمان كلاستروفوبيا
كلاستروفوبيا به  معني ترس از مكان بسته مي باشد و يكي از انواع اختلالات رواني است كه فرد مبتلا هنگامي كه در مكان هاي بسته قرار مي‌گيرد به شدت مي ترسد و ترس شديدي را تجربه مي‌كند.
افرادي كه به اين اختلال دچار هستند در همه محيط هاي بسته ترس شديدي دارند و شرايط زندگي برايش سخت و هراس انگيز مي شود.
حتي تصور كردن در يك محيط بسته براي آن ها اضطراب و استرس ايجاد مي كند و بايد فرد به سرعت درمان شود تا بتوانند با آرامش زندگي كند.
امروزه آسانسور يك وسيله كاربردي است و كساني كه فوبياي فضاي بسته دارند از سوارشدن با آسانسور مي ترسند و به جاي آنكه مسير خود را آسان كنند و با آسانسور بروند از پله ها استفاده مي كنند.
هنگامي كه آن ها سوار آسانسور مي شوند دچار تنگي نفس، اضطراب شديد و عرق كردن و … مي شوند و به جاي آنكه آسانسور وسيله اي براي آسايش آن ها باشد بيشتر ترسناك است و ترجيح مي دهند از آن استفاده نكنند.
براي درمان اين اضطراب هر چه سريع تر بايد اقدام كرد و خداروشكر رويكردهاي مختلفي وجود دارد كه براي درمان موثر مي باشد.
در زير با اين رويكردها بيشتر آشنا خواهيد شد.
ترس از مكان هاي بسته يا كلاستروفوبيافوبيا چيست؟ به ترس بيش از حد و افراطي و مداوم و غيرمنطقي نسبت به يك شي يا مكان و وضعيت خاص فوبيا گفته مي شود.
افرادي كه به مكان هاي بسته فوبيا دارند از مكان هايي مانند آسانسور، دستگاه ام ارآي ، تونل و اتاق پرو مي ترسند و دچار اضطراب شديدي مي شوند.
افرادي كه كلاستروفوبيا دارند قرار گرفتن در مكان هاي بسته و حتي فكر كردن به مكان هاي بسته باعث مي شود علايمي مانند افزايش ضربان قلب، تپش قلب و اضطراب شديد و تعرق زياد و مشكل تنفسي و … براي آن ها ايجاد شود.
كلاستروفوبيا به معني ترس از محيط بسته و آگورا فوبيا ترس از محيط باز و شلوغ است، بسياري از افراد مي توانند هر دو ترس را به طور همزمان تجربه كنند اين فوبياها از اختلالات اضطرابي به حساب مي آيد.
كساني كه دچار اختلال اضطرابي هستند هميشه احساس ترس و نگراني مي كنند، بدون آن كه علت آن مشخص باشد.
در اختلال اضطراب فراگير يا برخي از اختلالات وحشت زدگي، فرد هميشه احساس ترس و نگراني مي كند، با وجود آن كه دليلي مشخص ندارد.
احساس ترس در كساني كه دچار اختلال اضطرابي هستند بيش از اندازه است و با چيزي كه نسبت به آن احساس خطر كرده اند، تناسبي ندارد.
در واقع انواع فوبيا به نوبه خود پيامدهاي گسترده اي براي فرد مبتلا به همراه دارد.
سه بعد اساسي مطرح در كلاستروفوبياترس از مكان بسته شامل سه بعد شناختي، هيجاني و جسماني است. و اين سه بعد با علايمي همراه است كه ممكن است با هم يا جداگانه اتفاق افتد.
بعد شناختي: منظور از بعد شناختي فكر و خيالاتي است كه فرد در مورد مكان بسته مي كند و اين تفكرات باعث مي شود تا به اضطراب و ترس دچار شود. مانند گير كردن، راه نجات نداشتن، تمام شدن اكسيژن ، تاريكي و…بعد هيجاني: به ترس و اضطراب شديدي گرفتار مي شود به حدي كه قابل كنترل نمي باشد.بعد جسماني: بدن از شدت ترس به لرز مي افتد و ضربان قلب افزايش پيدا مي كند. تپش قلب زياد شده و تعرق شديدي در بدن احساس مي كند. در دست و پا لرزش زيادي ايجاد مي شود.علائم و نشانه هاي ترس از مكان هاي بسته (كلاستروفوبيا)بسياري از افراد فوبياي مكان هاي بسته را دارند  و شدت علايم در افراد متفاوت است.

در موارد خفيف فرد دچار اضطراب مي شود و ميخواهد كه از مكان بسته خارج شود اما در موارد شديدتر حتي تصور كردن و فكركردن به مكان بسته باعث اضطراب و ترس شديدي در فرد مي شود.
در زير با علايم اصلي كلاستروفوبيا آَشنا خواهيد شد.
۱٫هنگام مواجه با مكان هاي بسته به اضطراب شديدي دچار مي شوند كه غيرقابل كنترل مي باشد.
هنگام رو به رو شدن با مكان هاي بسته احساس دلهره و ترس شديد مي كنند و ضربان قلب و تپش قلب افزايش مي يابد. و علايم جسماني و هيجاني آن ها به خوبي نمايانگر ترس مي باشد.تا جايي كه امكان دارند از رفتن به مكان هاي بسته اجتناب مي كنند و دوست ندارند به مكان هاي بسته فكر كنند.علايم ترس و اضطراب و ديگر علايم مربوطه به فوبيا بيشتر از شش ماه در فرد ادامه دارد و بر روي زندگي، روابط اجتماعي و روابط بين فردي و شغلي تاثير منفي مي گذارد.

منبع:كانون مشاوران ايران-ترس از مكان هاي بسته

قبل از فكر كردن در مورد اختلالات هيجاني كودك، بهتر است از خود بپرسيد: كودك من اضطراب دارد يا عاديست؟ آيا هيچ گاه به شدت احساس نگراني يا ناراحتي شديد هيجاني نكرده ام؟ به احتمال زياد پاسخ مثبت است!
همه ما اين قبيل هيجان ها را تجربه كرده ايم و اين تجربه ها به تنهايي دليل كافي براي دادن اين حكم نيست كه نابهنجاري يا نقص در شخصيت و منش وجود دارد. كودكان نيز ترس و اضطراب-همان چالش هاي هيجاني طبيعي- دارند و اين ترس و اضطراب تنها زماني كه شديد، مزمن،ممتد و مزاحم باشد علامتي از اختلال روانشناختي است.
طي پنجاه سال گذشته، يافته هاي پژوهشي همگي نشان ميدهند كه ترس و اضطراب در كودكي امري معمول و شايع است (جرسيلد و هولمز، ۱۹۳۵، لاپاس ومونك، ۱۹۵۸، مك فارلن، آلن و هانزيك، ۱۹۵۴، اولندايك و كينگ، ۱۹۹۱، به نقل از كندال، ۱۳۸۹). تحقيقات قديمي تر مثل تحقيق جرسيلد و هولمز (۱۹۳۵) شيوع ترس و اضطراب را به خوبي اثبات كرد. در ان زمان پژوهش ها نشان دادند كه ممكن است كودكان و نوجوانان ۹ تا ۱۳، نوعي ترس شديد با نگراني جدي تجربه كنند. به نظر مي رسد پيچيدگي هاي ترس كودكان با رسيدن به ۸ سالگي كه همراه تحول شناختي كودك و افزايش توانايي او براي استدلال و توسعه پيام هاي منفي ممكن و نتايج در اينده مي باشد افزايش مي يابد. هم چنين منابع اوليه ترس و اضطراب با مراحل تحولي در زندگي تغيير مي يابد. بايد توجه داشت همراه با تحول ميزان ترس هاي گزارش شده كودكان كاسته مي شود و كانون ترس تغيير مي يابد.
همراه با جريان رشد نوع ترس ها نيز تغيير مي كند، يعني در سنين متفاوت ترس هاي متفاوتي مطرح مي شود. مثلا كودكان ۸ ماهه تا ۲ساله از جداشدن از مراقبان خود مي ترسند، اما اين ترس بين ۱ تا ۲ سالگي كاهش مي يابد. بين ۲ تا ۴ سالگي از شدت دلبستگي كاسته مي شود وترس هاي ديگري مانند ترس از حيوانات وتاريكي ظاهر مي شود. بين ۴ تا ۶ سالگي، قدرت تصور و تصويرسازي كودك رشد مي كند و تصويرهايي از ارواح، هيولاهاي نيمه انسان-نيمه حيوان و صداهاي غيرقابل توضيح در شب را مي سازد. بعد از۶ سالگي كودك احتمالا بيشتر از آسيب، مرگ يا بلاياي طبيعي مي ترسد. هم نوجوانان سفيدپوست و هم نوجوانان آمريكايي آفريقايي تبار ترس هايي مشابه درباره صدمه ديدن خود يا ديگران ابراز مي كنند، كودك با نزديك شدن به دوران نوجواني،ممكن است از پذيرفته نشدن در گروه بزرگسالان بترسد.
جدول: ترس ها و اضطراب هاي مرتبط با سطوح سني مختلف در كودكان
سن كانون ترس يا اضطراب۰-۶ ماهگي عدم حمايت، صداي بلند، محرك هاي حسي شديد۶-۹ ماهگي غريبه ها، محرك هاي ناگهاني يا غير قابل انتظار (مثل صداها)۱ سالگي جدايي از فردي كه از كودك مراقب مي كند، آسيب ديدن، توالت رفتن و غريبه ها۳ سالگي حيوانات، ماسك ها، تنها ماندن، جدايي از والدين۴ سالگي تاريكي، حيوانات و سر و صدا۵ سالگي حيوانات، افراد بد، تاريكي و جدايي از والدين۶ سالگي غول ها، جادوگرها و ديگر افراد غير عادي، صدمات جسمي، رعد و برق و تندر، جدايي از والدين (براي مثال هنگام رفتن به مدرسه)۷-۸ سالگي غول ها، جادوگرها و ديگر افراد غير عادي، (مثلا انهايي كه در كتاب ها و فيلم ها هستند) وقايع غير عادي موجود در رسانه ها و فيلم ها، (مانند جنگ و بمب گذاري و انفجارها)، تنها ماندن، صدمات و اسيب ها.منبع: آلن ديك، ۱۹۸۳
محيط اجتماعي در پهنه زندگي چالش هاي متفاوتي را پيش روي ما مي گذارد كه مستلزم رشد مهارت ها، باورها يا احساسات جديد است. طي دوران كودكي ترس ها و اضطراب ها اين قبيل چالش ها را به وجود مي آورند. كودكان با فراگيري روش هاي مقابله با موقعيت هاي اضطراب زا و ترس آور اين دوران، نحوه كنار آمدن با ترس ها و اضطراب هاي زندگي آتي را مي آموزند. براي مثال اذعان به ترس، رويارويي و سپس مقابله با آن، و در نهايت نترسيدن در واقع توالي رشد كودك است تا در آينده براي مقابله با ترس و اضطراب آماده باشد.


بر اساس متون و ادبيات تحولي، بسيار معقول است كه كودكان و نوجوانان نسبت به تجربه ترس ها و اضطراب هاي مختلف در مراحل مختلف تحول خود اسيب پذيرتر باشند. با وجود اين، چه چيزي واكنش و ترس و اضطراب بهنجار را از اضطراب هراس باليني جدا مي سازد؟ متخصصان باليني دستورالعمل هايي را براي متمايز كردن واكنش ترس طبيعي از شرايط اضطرابي كه از نظر شدت، فراواني، محتوا، دفعات و نشانه هاي اضطرابي با همتايان بهنجار خود متفاوت هستند تهيه كرده اند (كندال، ۲۰۰۰).
شدت واكنش ترس بيش از انست كه براي مقابله با موقعيت لازم است. براي مثال ممكن است كودكي را كه هنگام معاينه شدن توسط پزشك، لگد مي زند، تكان مي خورد و گريه مي كند، به عنوان كودك هراسان مشخص كنيم.واكنش ترس با فراواني زيادي رخ مي دهد، و از راه اطلاع دادن و اطمينان دادن به فرد كاهش نمي يابد. بسياري از والدين شكايت دارند كه ترس كودكان با هيچ نوع اطمينان خاطر دادني به انها كاهش نمي يابد.محتواي اين واكنش هاي ترس بر محرك ها يا موقعيت هاي بي خطر متمركز است، به عبارت ديگر موقعيت هايي هستند كه به هيچ وجه خطري را ايجاد نمي كنند. چنين محرك هايي شامل ترس از مدرسه رفتن، صداهايي مانند بمب يا بالا رفتن از اسانسور است.به نظر مي رسد كه واكنش ترس خود به خود بوده و وراي كنترل عمدي كودك است.واكنش ترس به فرار يا اجتناب از موقعيت منجر مي شود. براي مثال كودكي كه هنگام بارش باران هاي شديد از تنها ماندن در خانه اجتناب كند، به عنوان كودكي كه از رعد و برق و تندر هراس دارد مد نظر قرار مي گيرد.

منبع:كانون مشاوران ايران-كودك من اضطراب دارد يا عاديست؟